De kracht van gehoord voelen

Na maanden van oplopende pijn, negeren van de pijn en niet beseffen hoe ernstig het was nam ik de stap om naar de huisarts te gaan. Vanaf dag 1 nam hij mij serieus. Er werden onderzoeken gedaan, foto's gemaakt etc. Ook hij stopte niet met zoeken omdat er uit de onderzoeken steeds niks kwam maar de pijn verder toe nam. Verschillende medicaties werden ingezet maar niks hielp. 

Hij was ook de eerste die zijn vermoedde uitsprak. Omdat hij hier net in gespecialiseerd was stuurde hij mij door naar de pijnpoli voor diagnose en behandeling. 

Die eerste afspraak daar vergeet ik niet meer. Het overviel mij, de arts leek enorm streng (dat was hij overigens niet want wat bleek het een fijne man) Maar dat deed hij om zo goed mogelijk tot diagnose te komen. En toen kwam de klap; je hebt CRPS type 1, een chronische ziekte want je hebt al te lang klachten. De therapie die we gaan aanbieden is niet om je beter te maken want dat kan niet meer, maar we gaan je leren om te leven met deze ziekte. de komende 10 weken ben je 4 dagen per week bij ons. 

Daar sta je dan weer buiten, een diagnose rijker die maar weinig mensen in Nederland krijgen. Ik was even compleet gebroken en kon alleen maar huilen tijdens en na het gesprek. Klein detail een paar dagen later was het kerstmis. De dag na kerst moest ik mij alweer meldde bij de revalidatie en starten het traject. 

Het traject heb ik als enorm waardevol en fijn ervaren. Ik had een goede klik met al mijn behandelaren. Ik voelde mij serieus genomen en ze vonden niks gek. De eerste stappen waren het weer aanraken van mijn voet want dat kon ik zelfs niet. Ik vond het zo gek dat ik dat eng vond en zij steeds Sorry. Dat hebben ze mij snel afgeleerd want het was niet gek. Langzaam aan leerde ik ook weer lopen. Ik kwam als gebroken poppetje en ging als mens weer weg na 10 weken. 

De afgelopen tijd was ik weer even te vinden want het ging wat minder. Ondanks dat ze normaal niet enkel fysio aanbieden was het niet zeker of dit mocht. Maar de arts en team vonden het zo belangrijk dat ik toch weer 5 weken lang mocht komen. Inmiddels is dit traject ook weer klaar en ben ik weer teruggeven aan de pijnpoli arts en huisarts. 

Ik mag van geluk spreken dat ik mij gehoord heb gevoeld want dit is vaak niet het geval bij CRPS. 

Laura