Chronische positiviteit

Na maanden van oplopende pijn, negeren van de pijn en niet beseffen hoe ernstig het was nam ik de stap om naar de huisarts te gaan. Vanaf dag 1 nam hij mij serieus. Er werden onderzoeken gedaan, foto's gemaakt etc. Ook hij stopte niet met zoeken omdat er uit de onderzoeken steeds niks kwam maar de pijn verder toe nam. Verschillende medicaties werden ingezet maar niks hielp.  Hij was ook de eerste die zijn vermoedde uitsprak. Omdat hij hier net in gespecialiseerd was stuurde hij mij door naar de pijnpoli voor diagnose en behandeling.  Die eerste afspraak daar vergeet ik niet meer. Het overviel mij, de arts leek enorm streng (dat was hij overigens niet want wat bleek het een fijne man) Maar dat deed hij om zo goed mogelijk tot diagnose te komen. En toen kwam de klap; je hebt CRPS type 1, een chronische ziekte want je hebt al te lang klachten. De therapie die we gaan aanbieden is niet om je beter te maken want dat kan niet meer, maar we gaan je leren om te leven met deze ziekte. ...

Lieve jij,  het leven als je ziek bent, het is soms zo tegenstrijdig. De ene dag zeg ik alles af om de volgende dag een dagje weg te gaan. Voor de buitenwereld is dat soms niet te begrijpen en dat snap ik wel, want als jij niet weet wat vermoeidheid en pijn door chronische ziekte is, zul je niet exact begrijpen hoe dat voelt. Dat klinkt misschien hard maar het is wel de waarheid. Deze vermoeidheid en pijn is niet te begrijpen wanneer je het zelf niet voelt. Neem ik dat jou kwalijk? Nee! Maar opmerkingen als 'kom op stel je niet aan', 'gewoon doorzetten', 'nou niet zo moeilijk doen hoor' komen harder aan dan je denkt.  Iedere dag ben ik bezig met doorzetten, doorgaan, de dag door te komen, positief te zijn, opzoek te gaan naar de grenzen en te genieten van het leven. Maar dit kost enorm veel doorzettingsvermogen en energie. Deze opmerking doen mij dan ook oprecht pijn. Ik stel me niet aan, ik zet elke dag door anders stond ik hier niet en ik doe niet moeilijk maa...

  Heei allemaal, Ik ben Laura 1 van de bloggers. Ik ben geboren op 2 maart 1995. Iets meer dan drie jaar geleden veranderde mijn leven compleet want ik bleek ziek te zijn.  Maar eerst Laura buiten ziek zijn:  - Ik ben creatief op heel veel vlakken. - Dol op muziek luisteren en zingen. - Hou van lekker en gezond eten. - Werk als ambulant begeleider.  - Studeer pedagoog in deeltijd. - En zwem ik iedere week Oke, verder met Laura die ook nog ziek is. Ik had al langere tijd pijn in mijn been die steeds erger werd. Tot de dag dat lopen niet meer ging. Er werd van alles uitgezocht maar uiteindelijk bleek het CRPS te zijn. Wat betekend complex regionaal pijnsyndroom. Signalen worden verkeerd verstuurd vanuit mijn hersenen naar mijn been. Het gekke van deze ziekte is, is der eigenlijk helemaal niks mis is met je ledemaat. De verkeerde signalen kloppen niet en eigenlijk kun je alles. Maar door deze signalen heb je constant zenuwpijn die niet klopt bij de werkelijkheid. Hierdo...